بررسی مودم هواوی HWS33 L02: سرعت، سرعت و فقط سرعت

حدود یک هفته پیش، مودم هواوی HWS33 L02 را معرفی کردیم و گفتیم حدود یک ماهی است وارد بازار ایران شده است. نسخه ارتقایافته مودم معروف HWS32 L01s که مدت‌ها است توسط اپراتورهای موبایل و TDLTE به مشتریان داده می‌شود.

سرعت خوب مدل HWS32 و اینکه یک مودم برای هر دو اینترنت ۴G و TDLTE است؛ آنلاک است و وای‌فای دو بانده دارد؛ باعث شد به محض معرفی HWS33، کاربران زیادی تماس بگیرند و پیام بگذارند که کیفیت سرعت و آنتن‌دهی آن چگونه است؟

چه مزایایی نسبت به HWS32 دارد و چقدر ارزش خرید دارد؟

چه باندهای فرکانسی را پشتیبانی می‌کند؟ وای‌فای آن چقدر سرعت دارد؟ از چه سیم‌کارت‌هایی پشتیبانی می‌کند و روی هریک، چه سرعتی می‌دهد؟

تنظیمات پنل کاربری مودم L02 چگونه است؟ آیا از VPN پشتیبانی می‌کند؟

حتی برخی از کاربران فورا خواستار مقایسه HWS33 با مدل‌های هواوی B622 و هواوی B612 شدند.

ما هم یک عدد از این مودم سفارش دادیم تا از نزدیک یک بررسی کامل و تخصصی روی HWS33 داشته باشیم و از صفر تا صد آن را به شما عزیزان گزارش بدهیم.

پس، با ما همراه باشید برای خواندن مطلب بررسی مودم هواوی HWS33 L02:

معرفی مودم HWS33

در ایران، مودم هواوی HWS33 را بیشتر با نام L02 معرفی کردند؛ همان‌طور که HWS32 را به نام L01s می‌شناسند.

هر دو مدل، ساخت شرکت هواوی ولی به سفارش اپراتور ژاپنی «یو کیو» (UQ) هستند و هنوز ما از اپراتور دیگری یا با نام اختصاصی هواوی آن‌ها را ندیدیم. به همین دلیل هم دفترچه راهنمای این مودم‌ها به زبان ژاپنی بوده و اگر بخواهید درباره‌شان روی اینترنت به انگلیسی جست‌وجو کنید؛ عموما به سایت‌های ژاپنی زبان می‌رسید.

نام کامل این مودم، Huawei UQ Speed Wi-Fi HOME L02 HWS33 یا HWS33SWU است که ما در این مقاله HWS33 یا L02 می‌گوییم. روی جعبه مودم، نام‌های L02 و Speed Wi-Fi HOME درج شده و حتی HWS33WA نیز گفته می‌شود.

مودم سیم‌کارتی رومیزی از رده LTE Cat19 با پشتیبانی از فرکانس‌های رادیویی FDD و TDD و حتی Wimax به همراه وای‌فای دو بانده ۸۰۲.۱۱ac که شباهت زیادی به نسل قبلی خود دارد.

این مودم در اوایل سال ۲۰۱۹ وارد بازار ژاپن شده است و چندان مودم جدید و به‌روزی، حداقل برای بازارهای جهانی نیست.

طراحی مودم هواوی HWS33 L02

مودم L02 هواوی، شیری رنگ، استوانه‌ای و کاملا رومیزی و سنگین است. وزن این مودم حدود ۴۴۰ گرم است و وقتی با یک دست بگیرید و در دست دیگر، مودم رومیزی مانند تی پی لینک MR200 را داشته باشید؛ کاملا متوجه سنگینی آن خواهید شد.

اندازه این مودم نسبتا خوب و متوسط است؛ ۱۷۸ در ۹۳ در ۹۳ میلی‌متر که مقداری جزئی از مدل L01s کوچک‌تر می‌شود. وقتی از دور به مودم نگاه می‌کنیم یا در تصاویر اینترنتی، اندازه می‌زنیم؛ بزرگ نشان می‌دهد ولی وقتی از جعبه بیرون کشیدیم؛ آن‌قدرها هم بزرگ نبود و اندازه دردسرسازی ندارد.

چراغ‌های LED به صورت ستونی و عمودی در ردیف جلو تعبیه شدند و قرمز، زرد و سبز رنگ می‌شوند؛ درگاه‌های ارتباطی و آداپتور برق و کلید WPS در پنل پشتی استوانه هستند و دو کلید Mode و Update در بالای استوانه قرار گرفتند. شیاره سیم‌کارت و برچسب اطلاعات محصول نیز در کف استوانه دیده می‌شوند.

در بالای مودم آرم UQ را می‌بینیم که اشاره کردیم نام اپراتور ژاپنی سفارش‌دهنده این مودم به هواوی است و در بخش پشتی استوانه که درگاه‌ها هستند؛ لوگوی هواوی دیده می‌شود.

از نظر طراحی، شباهت زیادی به مدل HWS32 دارد ولی زیباتر و شکیل‌تر و حرفه‌ای‌تر است. وقتی مودم را از نزدیک ببینید؛ مجذوب‌اش خواهید شد.

یکی از کانال‌های تلگرامی، پوسته بدنه این مودم را باز کرده بود و دیده دور تا دور لبه بالایی این استوانه، آنتن‌های LTE بزرگ کار گذاشته شده است.

با این همه آنتن، شما مودم را در هر جهتی بگذارید؛ باز هم چند آنتن دارای یک زاویه مستقیم با دکل مخابراتی بوده و می‌توانند بیشترین سیگنال را دریافت کنند.

مهم‌ترین دلیل آنتن‌دهی بالا و سرعت فوق‌العاده این سری از مودم‌های هواوی نیز به این نکته برمی‌گردد که در ادامه و بخش تست‌ها، خواهیم گفت.

متاسفانه، بزرگ‌ترین عیب طراحی این مودم، نداشتن کلید پاور و وای‌فای است. تصور کنید هر سری که بخواهید مودم را خاموش کنید؛ باید پریز آن را بکشید یا یک پریز هوشمند کلیددار خریداری کرده و مودم را به آن متصل کنید.

اگر می‌خواهید بدانید چراغ‌های این مودم چه می‌گویند؛ از پایین چراغ Data Usage، چراغ Status، چراغ Update/Mod (در بخش نرم‌افزار توضیح می‌دهیم جریان این دو چیست) و ۴ چراغ آنتن دیده می‌شوند.

در جعبه این محصول، علاوه بر مودم و دفترچه راهنمای زبان ژاپنی، یک آداپتور برق سفید رنگ اصل هواوی ۱۲ ولت و ۲ آمپر به همراه یک کابل شبکه لن فلت Cat5E پیدا می‌کنید.

از کانکتور نصب آنتن خارجی خبری نیست؛ از درگاه RJ11 برای VoIP و تلفن اینترنتی خبری نیست؛ از درگاه USB هم نپرسید؛ در حالی‌که روی HWS32 بود.

مشخصات مودم هواوی HWS33 L02

پیش‌تر و در مقاله «نگاهی به مودم هواوی HWS33 L02 و مقایسه با هواوی HWS32 L01s» درباره مشخصات فنی این مودم صحبت کردیم.

گفتیم هواوی HWS33 از رده LTE Cat 19 با حداکثر ۱ گیگابیت سرعت اینترنت و شبکه LAN است.

از باندهای رادیویی ۱ و ۱۸ در FDD و ۴۱ و ۴۲ در TDD پشتیبانی می‌کند و مانند HWS32 دارای محدودیت باندهای رادیویی است. از باندهای +Wimax 2 نیز پشتیبانی کرده که فعلا در ایران فعال نبوده و مختص کشور ژاپن است.

تقریبا می‌شود گفت هر سیم‌کارت ۴G و TDLTE روی این مودم کار خواهد کرد؛ چون این روزها، اپراتورها باند ۱ را کاملا توسعه داده و در هر منطقه‌ای، فعال است.

اگر سیم‌کارت شاتل موبایل استفاده می‌کنید؛ می‌توانید به شبکه ایرانسل یا همراه اول سوییچ کرده و روی باند ۱ قرار دهید تا روی مودم کار کند.

اگر سیم کارت ایرانسل یا همراه اول روی مودم بیندازید؛ به طور خودکار به باند ۱ متصل می‌شود.

اگر سیم کارت TDLTE ایرانسل یا مبین‌نت یا ریسلرهای مجازی این دو اپراتور روی مودم L02 بیندازید؛ باز هم چون از باند ۴۲ پشتیبانی می‌کند؛ به طور خودکار شناسایی شده و مشکلی در استفاده از اینترنت TDLTE ندارید.

این، یکی از مزایای بزرگ مودم ۳۳ هواوی است و شاید یکی از دو سه دلیل اصلی خرید آن.

وای‌فای این مودم AC1200 است؛ دو بانده که در باند ۲.۴ گیگاهرتز سرعت حداکثر به ۳۰۰ مگابیت و در باند ۵ گیگاهرتز به ۸۶۷ مگابیت می‌رسد؛ یک سرعت کافی برای هر کاربر خانگی به ویژه در ایران.

حداکثر ۲۰ کاربر به طور همزمان به مودم و وای‌فای وصل می‌شوند؛ هر دو باند رادیویی به طور همزمان فعال و قابل استفاده هستند و نهایتا از رمزنگاری WPA2 استفاده می‌شود.

دو درگاه شبکه اترنت LAN گیگابیتی هم روی مودم داریم که به نظرم برای هر کاربر خانگی باز کافی هستند. یک درگاه را می‌شود به عنوان WAN/LAN نیز استفاده کرد. کلید WPS، کلید Update و کلید Mode به همراه کلید ریست در پشت مودم، همه چیزهایی است که داریم!

نصب، راه‌اندازی و نرم‌افزار مودم هواوی HWS33 L02

ما مودم را از جعه بیرون آوردیم؛ سیم‌کارت TDLTE وینکس که داشتیم را جا زدیم و چقدر راحت و نرم بود؛ برخلاف برخی مودم‌ها که باید با اسلات سیم‌کارت کُشتی بگیریم؛ آداپتور مودم را به برق زدیم و چند ثانیه بعد، به اینترنت وصل شدیم.

سرعت لود مودم بسیار بالا است و فقط ۵ ثانیه طول می‌کشد تا کل چراغ‌ها روشن شوند.

روی شیار اسلات نانو سیم‌کارت؛ یک درپوش است که وجودش بسیار لازم بوده و از ورود گرد و غبار به درون اسلات جلوگیری می‌کند. باز و بستن کردن این درپوش اسلات سیم‌کارت نیز راحت است.

همه مشخصاتی که برای اتصال به مودم نیاز دارید؛ در برچسب زیر مودم و به ژاپنی حک شده ولی اعداد انگلیسی هستند و شما به راحتی می‌توانید تشخیص بدهید مثلا رمز وای‌فای ۲.۴ گیگاهرتز چیست.

ضمن اینکه نباید از این بابت نگرانی داشته باشید؛ چون با ورود به پنل کاربری مودم می‌توان همه این اطلاعات از جمله نام SSID وای‌فای‌ها، رمزعبور و تنظیمات دیگر را تغییر داد.

اگر فردی باشید که هیچ آشنایی با مودم‌ها و نحوه تنظیمات و پنل کاربری آن‌ها ندارد؛ نیازی به ورود به تنظیمات هم نخواهید داشت و می‌توانید مستقیما بروید سر استفاده از اینترنت با کابل شبکه یا اتصال به وای‌فای.

آدرس IP ورود به پنل کاربری مودم هواوی HWS33 برابر با ۱۹۲.۱۶۹.۱۰۰.۱ است. کافی است این آدرس آی پی را درون یک مرورگر وب بزنید تا سریعا پنل کاربری مدیریت تحت وب مودم، ظاهر شود.

نکته جالب پنل مدیریتی این مودم، همان صفحه نخست است که پیش از لاگین، یک سری اطلاعات به شما می‌دهد؛ از جمله نوع اتصال، میزان مصرف اینترنت، مدت زمان اتصال به اینترنت و حتی امکان تغییر مود دستگاه وجود دارد.

در گوشه بالا سمت راست هم می‌توانید وضعیت وای‌فای و تعداد دستگاه‌های متصل به وای‌فای، وضعیت آنتن‌دهی و شبکه موبایل متصل شده را ببینید.

از دیدن عبارت HS+A تعجب نکنید و نترسید که مثلا به شبکه +H وصل شدید و ۴G نیست؛ منظور از HS+A همان شبکه موبایل دیتا است نه نسل شبکه موبایل!

کلا مودم در دو مود کار می‌کند و کلید Mode در بالای مودم نیز برای سوییچ میان این دو مود است:

مود +Wimax 2 که در پنل کاربری High Speed Mode نامیده می‌شود.

مود شبکه موبایل FDD و TDD (نسل ۳G/4g/4.5G) که High Speed Plus Area Mode گفته می‌شود.

کاربران ایرانی، باید همیشه مودم را روی مود دوم یا High Speed Plus Area Mode قرار دهند و چراغ Update/Mode زرد رنگ باشد (سبز رنگ متعلق به High Speed Mode است).

از نظر من، یکی از ضعف‌های این مودم همین موضوع است که پنل کاربری مشخص نمی‌کند الان به کدام نسل از شبکه موبایل وصل هستیم؛ ۴G یا ۴.۵G یا TDLTE یا ۳G؟

وقتی لاگین کنیم و پنل تنظیمات مودم ظاهر شود؛ ضعف‌های بیشتر آشکار شده و کاملا مشخص می‌شود یک پنل کاربری سفارشی‌سازی‌شده برای اپراتور ژاپنی با کمترین تنظیمات و امکانات است.

در این پنل، هیچ تنظیمی برای مدیریت و کنترل باندهای رادیویی شبکه موبایل یا انتخاب نسل شبکه یا دکل و نظایر این‌ها پیدا نخواهید کرد؛ ساده‌ترین تنظیمی که در مودم‌های جیبی یافت می‌شود.

وقتی روی کلید Settings می‌زنیم؛ تنظیمات WAN و LAN و WiFi ظاهر می‌شوند که با باز کردن هریک، می‌توانید چیزهای ساده‌ای مانند نام کانال‌های وای‌فای و رمزعبور هریک، تغییر مودم شبکه موبایل، وارد کردن پین کد سیم کارت، وارد کردن پروفایل اینترنت، تنظیم میزان مصرف اینترنت و نظایر این‌ها را پیکربندی کنید.

یک ابزار Guest SSID Settings دارد که برای تعریف شبکه میهمان روی فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز است:

ابزار MAC Address Filter را برای تعریف آدرس‌های مک مجاز یا غیر مجاز داریم. در بخش فایروال، تنظیمات DHCP، فیلترینگ آدرس IP، پورت مپ، فیلتر اپلیکیشن‌های خاص، تنظیمات DMZ، تنظیمات UPnP و SIP را می‌بینیم:

و هیچ خبری از بخش VPN یا پورت فورواردینگ، کنترل والدین و … نیست. بخش گزارش‌دهی پنل نیز بسیار خلاصه و مختصر و ناقص است.

به طور کلی، پنل کاربری مودم L02 حرفی برای گفتن یا تنظیمی هیجان‌انگیز ندارد و در حالی‌که ساده و سرراست است؛ اما شما را کاملا ناامید می‌کند؛ چون هیچ مدیریت و کنترلی روی شبکه موبایل ندارید.

نه می‌توانید MIMO را انتخاب و تنظیم کنید؛ نه می‌توانید CA یا گزینه مشابه آن را داشته باشید یا حتی تصمیم بگیرید مودم به کدام باند رادیویی وصل شود.

برای کاربران عادی این مسئله چندان به چشم نمی‌آید؛ چون سرعت و آنتن‌دهی خوب مودم، همه‌چیز را جبران می‌کند ولی کاربران حرفه‌ای صرفا با داشتن یک سرعت ۱۰۰ مگ، راضی نمی‌شوند که سراغ بهینه‌سازی مودم نروند.

خبر بد دیگر اینکه، طبق آزمایش‌های ما، فقط از نرم‌افزار مدیریت مودم رسمی هواوی به نام HiLink پشتیبانی کرده و از نرم‌افزارهای غیررسمی مانند HManager یا LTEHMonitor پشتیبانی نمی‌کند.

تست و ارزیابی مودم هواوی HWS33 L02

برای تست مودم HWS33 سعی کردیم از همه سیم‌کارت‌ها و اپراتورها استفاده کنیم تا تکلیف غالب کاربران با این مودم روشن شود.

محل تست ما، طبقه دوم یک آپارتمان است که اطراف آن خالی و حدود ۳۰۰ متر با دکل ایرانسل و حدود ۶۵۰ تا ۷۰۰ متر با دکل همراه اول فاصله دارد.

در نقشه‌های پوشش‌دهی ایرانسل، محل مورد نظر ما در لبه مرز است و نشان می‌دهد سیگنال‌دهی کاملی ندارد. در گوشی موبایل، هم ایرانسل و هم همراه اول باندهای ۱ و ۳ و ۷ فعال هستند و شبکه ۴.۵G است.

در مودم‌هایی که تست کردیم تا کنون، همیشه چهار چراغ آنتن روشن بوده و در TDLTE ایرانسل ۲ یا نهایتا ۳ چراغ روشن شده است. شاتل موبایل روی باند ۱ ایرانسل استفاده کردیم و در اطراف ما هیچ مودم یا روتر دیگری روشن نیست.

برای تست و ارزیابی این مودم، از سیم‌کارت‌های موبایل ایرانسل، موبایل همراه اول، شاتل موبایل و وینکس (TDLTE مبتنی بر ایرانسل) استفاده کردیم.

تست‌ها برای عمومیت داشتن، با اپلیکیشن و وب‌سایت اسپیدتست (Speedtest) انجام شدند و برای سنجش سیگنال‌های وای‌فای نیز از ابزار WiFi Speed Test استفاده شده است.

سعی کردیم تست‌ها را در چندین بازه اول صبح، وسط روز و آخر شب تکرار کرده و با وای‌فای باند ۵ گیگاهرتز و لپ‌تاپ متصل به مودم با کابل شبکه، بگیریم تا تست‌ها واقعی و یک میانگین حقیقی به ما بدهند.

ابتدا، سراغ تست‌های اینترنت TDLTE با سیم‌کارت وینکس می‌رویم:

سرعت دانلود ما از ۶۰ مگابیت شروع می‌شد و در برخی تست‌ها به بالای ۱۰۰ مگابیت و حتی ۱۱۰ مگابیت رسید. در غالب تست‌ها، سرعت‌های اینترنت TD حدود ۸۰ تا ۹۰ مگابیت بود که خیلی خوب است:

میانگین سرعت آپلود اینترنت TDLTE حدود ۲ تا ۳ مگابیت است که به دلیل ماهیت آپلود پایین این نوع اینترنت است:

پینگ ما هم به طور میانگین ۵۵ میلی‌ثانیه بود. البته، برخی اوقات به ۶۰ و حتی ۶۸ میلی ثانیه می‌رسد.

با مودم‌های ۴.۵G معمولا سرعت اینترنت TDLTE در این نقطه و با سه چراغ روشن حدود ۴۰ مگابیت بود که نشان می‌دهد قدرت گیرندگی سیگنال مودم L02 بالا است و سرعت بسیار خوبی ارائه می‌دهد.

تست سرعت اینترنت TDLTE با سروری در آلمان:

در واقع، وقتی شما دارید با اینترنت TDLTE کار می‌کنید؛ اصلا احساس نمی‌کنید اینترنت ثابت است و انگار که دارید با اینترنت موبایل وصل می‌شوید.

سیم‌کارت وینکس را درآوردیم و سیم‌کارت ایرانسل را روی مودم هواوی انداختیم؛ چهار چراغ مودم روشن شدند و راحت سرعت دانلود به بالای ۱۰۰ مگابیت رسید:

با سیم‌کارت ایرانسل، سرعت‌های ۱۱۰ و ۱۱۲ مگابیت را هم به ثبت رساندیم؛ با فرض اینکه در نقطه پوشش‌دهی کامل و سبز پررنگ ایرانسل نیستیم. سرعت اپلود از ۱۴ و ۱۵ مگابیت تا حدود ۴۰ مگابیت بود؛ پینگ هم به طور میانگین ۳۳ و در برخی اوقات ۲۹ میلی ثانیه به ثبت رسید:

با سیم‌کارت همراه اول، مقداری سرعت افت کرد و به ۴۰ الی ۵۰ مگابیت رسید که قابل انتظار بود؛ چون فاصله زیادی با دکل مخابراتی همراه اول داریم و روی گوشی موبایل هم همیشه سرعت اینترنت همراه اول کمتر از ایرانسل است:

البته، ما سرعت ۷۹ مگ برای همراه اول را هم ثبت کردیم؛ با آپلود ۳۶ مگابیت و پینگ ۳۰ میلی‌ثانیه ولی در بیشتر اوقاتی که تست زدیم؛ پینگ ۳۹ تا ۴۴ میلی ثانیه بود:

اما سراغ سیم‌کارت شاتل موبایل با قابلیت تنظیم روی شبکه ایرانسل برویم که بیشترین سرعت اینترنت همراه روی مودم HWS33 را به ما داد:

سرعت ۱۲۲ مگابیت برای دانلود را با شاتل موبایل به دست آوردیم. در تست‌های دیگر هم سرعت‌های ۱۱۷ مگابیت، ۱۰۹ مگابیت، ۱۱۲ مگابیت و نظایر این‌ها با پینگ ۵۰ میلی ثانیه به دست آمد:

برخی از این تست‌ها با کابل شبکه و برخی دیگر با وای‌فای فرکانس ۵ گیگاهرتز بودند. در واقع، تفاوت سرعت زیادی میان این دو روش نبود و فقط چند مگ با هم فاصله داشتند.

تست سرعت اینترنت روی وای‌فای ۵ گیگاهرتز با سیم‌کارت ایرانسل:

تست سرعت اینترنت روی وای‌فای ۲.۴ گیگاهرتز با سیم‌کارت ایرانسل:

این دو تست آخر، به خوبی تفاوت فرکانس‌های وای‌فای را نشان می‌دهند و دلیلی بر اصرار ما روی خرید مودم و روتر دو بانده هستند (تقریبا سرعت روی فرکانس ۵ گیگاهرتز دو برابر است).

در نرم‌افزار WiFi Speed Test، سرعت انتقال داده روی وای‌فای فرکانس ۵ گیگاهرتز در نزدیکی مودم ۱۹۳.۱۴ مگابیت با ۲ میلی ثانیه نشان داده می‌شود ولی روی فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز سرعت انتقال داده‌ها ۵۶.۵۲ مگابیت با ۵۲ میلی ثانیه است.

در جدول زیر می‌توانید سرعت وای‌فای و اینترنت، قدرت سیگنال‌ها و تاخیر فرکانس رادیویی وای‌فای ۲.۴ گیگاهرتز را در فاصله‌های مختلف مشاهده کنید:

وای‌فای ۲.۴ گیگاهرتز	نزدیک مودم	فاصله ۵ متر	فاصله ۱۰ متر	فاصله ۱۵ متر
سرعت وای‌فای	۵۶.۵۲ مگابیت	۵۰.۷۵ مگابیت	۵۱.۴۱ مگابیت	۳۹.۳۶ مگابیت
سرعت دانلود اینترنت	۳۹.۵۵ مگابیت	۳۸.۰۲ مگابیت	۲۹.۶۷ مگابیت	۲۰.۴۲ مگابیت
سرعت آپلود اینترنت	۸.۶۱ مگابیت	۹.۴۸ مگابیت	۹.۱۳ مگابیت	۱۱.۶۲ مگابیت
تاخیر	۵۱ میلی ثانیه	۸۷ میلی ثانیه	۹۱ میلی ثانیه	۱۰۲ میلی ثانیه
قدرت سیگنال‌های وای‌فای	منفی ۳۲	منفی ۵۸	منفی ۶۵	منفی ۸۰

در فرکانس ۵ گیگاهرتز نیز نتایج زیر به دست آمده است:

وای‌فای ۵ گیگاهرتز	نزدیک مودم	فاصله ۵ متر	فاصله ۱۰ متر	فاصله ۱۵ متر
سرعت وای‌فای	۱۹۳.۱۴ مگابیت	۱۶۹.۶۳ مگابیت	۱۳۶.۰۱ مگابیت	۱۰۲.۰۵ مگابیت
سرعت دانلود اینترنت	۴۸.۹۴ مگابیت	۵۵.۸۱ مگابیت	۴۹.۱۸ مگابیت	۴۰.۰۹ مگابیت
سرعت آپلود اینترنت	۶.۳۴ مگابیت	۷.۹۳ مگابیت	۷.۸۲ مگابیت	۱۴.۹۶ مگابیت
تاخیر	۲ میلی ثانیه	۱ میلی ثانیه	۲۱ میلی ثانیه	۱۰ میلی ثانیه
قدرت سیگنال‌های وای‌فای	منفی ۳۴	منفی ۴۷	منفی ۵۵	منفی ۶۹

خلاصه، وای‌فای مودم HWS33 به‌ویژه فرکانس ۵ گیگاهرتز نیز قدرت سیگنال‌دهی و سرعت بسیار بالا و فوق‌العاده‌ای دارد که متناسب با سرعت اینترنت مودم است.

با این مودم، قابل تصور است یک آپارتمان یا خانه حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰ متری به طور کامل زیر پوشش وای‌فای برود و اینترنت پرسرعتی روی گوشی موبایل و تبلت و لپ‌تاپ به دست آید.

حرف آخر درباره تست و ارزیابی این مودم، سرعت و آنتن‌دهی بسیار خوب و منحصربه‌فرد است؛ بزرگ‌ترین دلیلی که شما را به خریدش راغب می‌کند.

قیمت مودم هواوی HWS33 L02

به نظر شما مودمی با این مشخصات و سرعت و آنتن‌دهی خوب، چقدر در بازار ایران می‌ارزد؟ ارزش خرید آن چه قیمتی است؟

یک فروشنده، استوک در حد نو آن را حدود ۳/۹۰۰/۰۰۰ تومان می‌فروخت که خوب قیمت بسیار خوب و منصفانه‌ای بود.

اما فروشنده‌های دیگری روی سایت‌هایی مانند دیجی‌کالا از ۵ میلیون تومان تا ۷.۵ میلیون تومان قیمت زده و البته بعدش تخفیف دادند تا شما با همان قیمت ۵.۵ میلیون تومان خریداری کنید.

به نظر ما، مودم هواوی HWS33 L02 بیشتر از ۵ میلیون تومان هم ارزش خرید ندارد. این حرف درست که از هر سیم‌کارت و اینترنت ۴G و TDLTE پشتیبانی می‌کند ولی تنظیمات محدود آن، باعث می‌شود برای بهبود کارایی و افزایش عملکرد و در صورت نیاز، استفاده از باندهای رادیویی یا وی پی ان به مشکل برخورد کنید.

نظر آخر درباره مودم هواوی HWS33

تا کنون، بالغ بر ۳۰ مودم سیم کارتی را تست و ارزیابی کردم. از مودم‌های فایوجی پرقدرت بگیرید تا مودم‌های هواوی B818 و B618 و B525 و البته مودم‌های TF-i60 H1 و B622 یا مودم‌های MR600 و MR400 و MR200 تی‌پی‌لینک، مودم‌های دی‌لینک و … اما هیچ‌کدام سرعت و قدرت گیرندگی سیگنال HWS33 را نداشتند.

اگر فقط عاشق سرعت باشید یا در نقطه‌ای هستید که سیگنال‌دهی آنتن موبایل بسیار خوبی دارد یا حتی در نقطه‌ای که گیرندگی آنتن ضعیف است؛ در همه موارد این مودم به کارتان می‌آید و تضمین می‌کند سرعت اینترنتی بالای ۵۰ مگابیت خواهید داشت.

افرادی که مودم HWS32 را دارند؛ همان‌طور که در مقاله پیشین هم گفتیم؛ دلیلی برای خرید مودم جدید HWS33 نیست و به فکر ارتقا صرفا به خاطر چند مگ سرعت بیشتر نباشند.

افرادی که مودم B622 دارند یا در صدد خریدش هستند؛ باز هم من توصیه می‌کنم گزینه مطمئن‌تر و بهتری نسبت به HWS33 است؛ اگرچه قطعا از نظر سرعت پایین‌تر است.

وای‌فای این مودم حرف ندارد اما تنظیمات محدود آن به شدت توی ذوق می‌زند و کار کردن با آن را سخت می‌کند.

قیمتش فعلا در بازار حتی اگر با ۵ یا ۵.۵ میلیون تومان خریداری کنید؛ به صرفه است و نسبت به بسیاری از مودم‌های سیم کارتی رومیزی دیگری که گران‌تر هستند؛ ارزش خرید بالاتری دارد.

احتمالا، با افزایش عرضه در بازار و هجوم کاربران برای خریدش، گران‌تر هم خواهد شد.

مزایا:

۱- آنتن‌دهی فوق‌العاده

۲- سرعت اینترنت بسیار بالا

۳- وای‌فای دوبانده خوب (به‌ویژه فرکانس ۵ گیگاهرتز)

۴- نصب و راه‌اندازی آسان

۵- قیمت به صرفه (فعلا)

معایب:

۱- نداشتن کلید پاور

۲- پنل کاربری و تنظیمات ضعیف

۳- نداشتن گزینه مدیریت و کنترل بر باندهای فرکانسی

۴- عدم پشتیبانی از VPN

۵- عدم پشتیبانی از اپلیکیشن‌های مدیریت مودم غیررسمی هواوی

خرید مودم هواوی HWS33 L02 از دیجی‌کالا