آموزش فعال سازی IPv6 در مودم

فعال سازی IPv6 روی مودم یا گوشی، مزایای جالبی مانند افزایش سرعت اینترنت، امنیت بهتر، رفع برخی خطاها و کیفیت سرویس مطلوب‌تر را به همراه دارد.

ضمن اینکه برخی اوقات، سرویس‌های ابری یا سرورهای بازی‌های آنلاین فقط روی IPv6 فعال می‌شوند و شما مجبور هستید این پروتکل اینترنت را روی اینترنت خود فعال کنید.

اپراتورهای تلفن همراه ایران از خیلی سال پیش، شروع به پشتیبانی از IPv6 کردند. ابتدا ایرانسل و بعد همراه اول و رایتل با IPv6 سازگاری دارند.

برای اپراتورهای اینترنت ثابت از جمله مخابرات، شاتل، آسیاتک، های‌وب و … نیز می‌توانید سراغ فعال سازی IPv6 بروید و از مزایای آن بهره‌مند شوید.

البته، در ایران به طور گسترده هنوز از IPv6 استفاده نمی‌شود و گاها برعکس چیزی که می‌گوییم؛ مجبور می‌شوید ویژگی IPv6 را روی مودم غیر فعال کنید تا مثلا بتوانید از DNS اختصاصی روی کنسول بازی یا ویندوز ۱۱ بهره ببرید.

از نیمه خرداد ماه ۱۴۰۳، همراه اول IPv6 را به طور خودکار روی نت خود فعال کرده است. ایرانسل هم روی اینترنت موبایل و TDLTE آی پی ورژن ۶ را فعال کرده و برای همه کاربران قابل استفاده است.

به هر حال، در این مقاله می‌خواهیم آموزش فعال سازی IPv6 مودم و روتر را بگوییم:

پروتکل IPv6 چیست؟

همه می‌دانیم اینترنت کنونی بر پایه یک پروتکل به IP یا Internet Protocol کار می‌کند. وظیفه اصلی پروتکل IP انتقال اطلاعات در شبکه و اینترنت است. پروتکل IP در لایه سوم مدل شبکه مرجع OSI و لایه ۲ مدل TCP/IP است.

هر دستگاهی که بخواهد به اینترنت وصل شود و تبادل داده روی این شبکه داشته باشد؛ باید یک آدرس IP منحصربه‌فرد و مجزا داشته باشد تا کل دستگاه‌های متصل به اینترنت که شاید صدها میلیارد دستگاه بشوند؛ آن دستگاه با با این IP بشناسند.

برای شماره‌گذاری آدرس IP، در سال ۱۹۸۳ پروتکل IPv4 را طراحی کردند که ۳۲ بیتی بود و تقریبا همه ما با آن آشنایی داریم. آدرس IP در IPv4 شامل چهار بخش ۳ عددی مانند ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ است.

Ipv4 فقط ۴.۳ میلیارد آدرس IP متفاوت می‌سازد که شاید تا سال ۲۰۱۰ کافی بود ولی بعد از آن و زمانی که صدها میلیارد دستگاه به اینترنت وصل هستند؛ دیگر جوابگو نبود.

مهندسان IEEE از مدت‌ها پیش به این موضوع فکر کرده بودند که روزی فرا می‌رسد که تمام آدرس IP روی IPv4 تمام می‌شود.

بنابراین، به فکر طراحی IPv6 افتادند که به جای ۳۲ بیتی، ۱۲۸ بیتی است و این بار می‌تواند ۳۴۰ تریلیون تریلیون (۲ به توان ۱۲۸) آدرس IP متفاوت بسازد.

IPv6 شامل ۸ بخش ۱۶ بیتی است و به صورت هگزا دسیمال نمایش داده می‌شود.

یک مثال از IPv6:

۲۰۴۱:۱۲۳۴:140F:1122:AB91:564F:875B:131B

برعکس IPv4 که نقطه‌ها، مجزاکننده هر بخش بودند؛ در IPv6 از علامت کالن یا «:» برای جداسازی هر بخش استفاده می‌شود.

در حال حاضر، همه سیستم‌عامل‌های ویندوز، لینوکس، مک او اس، اندروید، آی او اس و سخت‌افزارها از IPv6 پشتیبانی می‌کنند. اکثر شبکه‌ها و اینترنت‌ها نیز با هر دو IP ورژن ۴ و IP ورژن ۶ سازگاری دارند.

تفاوت IPv4 با IPv6 چیست؟

در دوره‌های شبکه به طور کامل درباره تفاوت IPv4 و IPv6 صحبت می‌شود و کلاس‌های IP شبکه در هریک از این پروتکل‌ها، بررسی خواهد شد.

ما در اینجا بیشتر می‌خواهیم تفاوت‌های عملی این دو را برای یک کاربر ساده اینترنت توضیح دهیم.

برخی از مهم‌ترین تفاوت‌های IPv4 و IPv6 از منظر یک کاربر اینترنت به شرح زیر هستند:

۱- آدرس‌ها در IPv4 به صورت ۳۲ بیتی ولی در IPv6 به صورت ۱۲۸ بیتی هستند.

۲- پیکربندی و استفاده از IPv6 نسبت به IPv4 ساده‌تر است و قابلیت خودکارسازی دارد.

۳- امنیت IPv6 برای شبکه‌های عمومی مانند وای فای عمومی بیشتر است.

۴- اینترنت Ipv6 کیفیت سرویس (QoS) بهتری دارد.

۵- مسیریابی و اتصال در آی پی ورژن ۶ سریع‌تر و کارآمدتر از آی پی ورژن ۴ است. به همین دلیل، اپراتورهای موبایل بیشتر از ثابت‌ها از IPv6 استفاده می‌کنند.

۶- آی پی ۶ برای اینترنت موبایل بهینه‌تر است. مثلا، کاربر در حال حرکت می‌تواند اتصال خود به شبکه را حفظ کند.

۷- در مباحث حریم خصوصی، Ipv6 خیلی بهتر و قوی‌تر از Ipv4 است.

کاربردهای IPv6

دلایل استفاده از آی پی ۶ و کاربردهای آن گسترده است. علاوه بر اینکه گفتیم امنیت و IPSec در IPv6 یک الزام است و مانند ipv4 اختیاری نیست؛ در IPv6 نیازی به پیکربندی DHCP ندارید؛ به ویژه برای شبکه‌های بزرگ سازمانی که تعداد زیاد کامپیوتر و دستگاه متصل به اینترنت دارند.

بسیاری از فناوری‌های جدید یا سخت‌افزارهای شبکه نسل آینده فقط با آی پی ورژن ۶ کار می‌کنند و دیگر از Ipv4 پشتیبانی نکرده یا راه‌اندازی و پیکربندی آن‌ها با Ipv6 ساده‌تر است.

یک مزیت بزرگ آی پی ۶ که برای گیمرها کاربردی است؛ کاهش پکت لاست و افزایش سرعت اینترنت است. همین‌طور، در سیستم‌های ویدئویی و تلفن اینترنت یا VoIP کیفیت روی آی پی ۶ بسیار بالاتر از آی پی ۴ است.

تست IPv6

چگونه بفهمیم سرویس‌دهنده اینترنت ما از IPv6 پشتیبانی می‌کند یا خیر؟ به زبان دیگر، آیا ما اکنون در حال استفاده از IPv6 هستیم یا خیر؟

خیلی راحت با ابزارهای test-ipv6 و ipv6-test می‌توانید بهفمید الان از اینترنت با Ipv4 یا Ipv6 یا هر دو استفاده می‌کنید:

ابزار ipv6-test اطلاعات زیادی درباره وضعیت پروتکل IP و DNS به شما می‌دهد؛ از جمله اینکه الان برای شما آی پی ۶ فعال است یا خیر؟

ایرانسل به طور معمول، IPv6 را برای برخی اینترنت‌ها و گوشی‌ها فعال می‌کند و برای برخی دیگر از سرویس‌های اینترنت خود روی IPv4 تنظیم شده است.

شما می‌توانید با فعال سازی Ipv6 در مودم و گوشی اندرویدی خود و تعریف یک APN جدید، از این ویژگی استفاده کنید.

فعال سازی IPv6 در مودم

ابتدا مطمئن شوید سرویس‌دهنده اینترنت شما از آی پی ورژن ۶ پشتیبانی می‌کند؛ بعد سراغ تنظیمات IPv6 در مودم بیایید.

مسلما در مودم‌های مختلف و اینکه مودم xDSL یا سیم کارتی یا فیبر نوری است؛ تنظیمات IPv6 متفاوت است. در بیشتر مودم‌ها، در بخش WAN و Advanced Settings می‌توان برگه IPv6 یا تنظیمات مربوط به IP را یافت.

در برخی مودم‌ها، باید در بخش network دنبال تنظیمات ipv6 رفت. در مودم‌های تی‌پی‌لینک و دی لینک در بخش Advanced یک برگه IPv6 مشاهده می‌کنیم.

به هر حال، بسته به نوع و مدل مودم خود، باید در تنظیمات شبکه و WAN دنبال برگه یا بخشی به نام IPv6 باشید.

IPv6 در مودم و روتر ایسوس

در مودم روترهای ایسوس باید مراحل زیر را طی کنید:

۱- از طریق URL یا آدرس IP وارد پنل کاربری و تنظیمات مودم شوید:

۲- نام کاربری و رمزعبور پنل کاربری مودم را وارد کنید. به طور پیش‌فرض، در بسیاری از مودم‌ها admin/admin است:

۳- وارد بخش Advanced Settings و بعد IPv6 شوید:

۴- در بخش سمت راست صفحه، گزینه Connection Type را روی Native قرار دهید:

۵- کلید Apply را بزنید.

می‌توانید برای LAN و gateway هم آدرس IP ورژن ۶ تعریف کنید؛ اگر این اطلاعات را دارید!

همانند IPv4، در IPv6 هم می‌توانید مودم را روی تنظیم Dynamic IP یا Static IP قرار دهید و تصمیم بگیرید از DHCP استفاده شود یا خیر!

فعال سازی IPv6 در مودم تی پی لینک و دی لینک

در غالب روترها و مودم‌های برندهای تی‌پی‌لینک و دی‌لینک، تنظیمات فعال سازی IPv6 را می‌توانید در بخش Advanced پیدا کنید:

۱- وارد پنل کاربری تنظیمات مودم خود شوید.

۲- از سربرگ‌های بالا، روی گزینه Advanced بزنید.

۳- از منوی سمت چپ تصویر، گزینه Ipv6 را انتخاب کنید.

۴- از وسط صفحه، کلید Ipv6 را فعال و بعد سایر تنظیمات مربوط به اینترنت، DHCP و IP استاتیک یا داینامیک و … را پیش ببرید و بعد در نهایت روی کلید Apply بزنید.

فعال سازی آی پی ورژن ۶ در مودم هواوی

در مودم‌های هواوی، تنظیمات فعال سازی آی پی ۶ را می‌توانید در بخش Network Settings مشاهده کنید. برای این منظور مراحل زیر طی شود:

۱- وارد پنل کاربری مودم هواوی خود شوید.

۲- در بخش More Function، روی گزینه About بزنید. در انتهای صفحه، می‌توانید ببنید IPv6 فعال است یا خیر:

۳- حالا روی گزینه Network Settings بزنید و بعد از منوی بازشونده، گزینه IPv6 را انتخاب کنید:

۴- در صفحه سمت راست، باید کلید Ipv6 را باز کنید تا این ویژگی روی مودم و اینترنت برای شما فعال شود.

۵- با فعال شدن گزینه Ipv6، تنظیمات دیگر مربوط به این نسخه IP نیز ظاهر می‌شوند:

۶- در پایان روی گزینه Save بزنید.

غیر فعال سازی IPv6 در مودم‌هایی که تنظیمات IPv6 ندارند

به طور معمول، برای غیرفعال سازی Ipv6 روی مودم ایرانسل یا هر مودم دیگری، مراحل گفته شده در بالا را باید طی کنید و بعد گزینه IPv6 غیرفعال شود.

معمولا در مودم‌های ایرانسل، این تنظیم در بخش WAN یا APN است.

بیشتر بخوانید: چگونه در اندروید آدرس IP را تغییر دهیم؟

اما اگر مودم سیم کارتی دارید که روی آن اینترنت با آی پی ۶ فعال است ولی گزینه‌ای به نام IPv6 در پنل کاربری و تنظیمات مودم نیست؛ لازم است وارد بخش تنظیمات APN مودم شده و APN فعال کنونی را ویرایش کنید.

به طور مشخص، باید گزینه IP در تنظیمات APN روی IPv4 قرار بگیرد. تنظیمات را Save کنید و پس از یک بار ریست مودم، اینترنت با آی پی ۴ خواهید داشت.

سوالات متداول