این روزها بحث سرعت اینترنت ناسا در میان کاربران ایرانی داغ شده است.
چند روز پیش، خبر سرعت اینترنت ۱ پتابیتی ژاپن توجه همه را به سوی خود جلب کرد و چون عنوان شد سریع ترین اینترنت جهان است؛ کاربران به این فکر فرو رفتند که پس سرعت اینترنت ناسا چقدر است؟ چون همیشه گفته میشود ناسا سریع ترین اینترنت جهان را دارد.
البته، واقعیت خبر سرعت اینترنت ژاپن این است که محققان توانستند در شرایط آزمایشگاهی و روی کابلهای فیبر نوری چهار هسته و با بهکارگیری چندین فناوری تازه و ترکیب آنها با یکدیگر، به سرعت انتقال اطلاعات ۱.۰۲ پتابیت بر ثانیه برسند که ۱۰۰ هزار برابر بیشتر از سرعت اینترنت خانگی است.
این خبر به معنای سرعت اینترنت ۱.۰۲ پتابیتی در ژاپن نیست. همین محققان موسسه NICT در سالهای گذشته به سرعتهای مشابهی نیز دست یافتند. مثلا، در سال ۲۰۲۱ به سرعت ۱ پتابیت و در سالهای قبل به سرعتهای چند صد گیگابیت بر ثانیه رسیدند. این سرعتها همگی در شرایط آزمایشگاهی و به بهکارگیری فناوریهای خاص در محیطهایی ایزوله و طول کابل محدود چند کیلومتری است و اصلا به محیطهای واقعی راه پیدا نخواهند کرد یا حداقل در کوتاه مدت چند ساله شاهد این فناوریها نخواهیم بود.
اما در شبکههای اجتماعی و بسیاری از سایتها اینطور عنوان شده که ژاپن به سرعت اینترنت ۱۰۰۰ گیگابیتی دست پیدا کرده است و بعد مقایسه کردند با سرعت اینترنت در ایران و باقی داستان که قابل حدس است.
سرعت اینترنت ناسا دقیقا چند گیگابیت است؟
اما برگردیم سر این سوال که سرعت اینترنت ناسا چقدر است؟ معمولا در ذهن کاربران اینطور جا افتاده که سریع ترین اینترنت جهان را ناسا دارد و برای کارهای فضایی و مثلا پرتاب موشک یا هوافضاها و ارتباط با ایستگاههای بینالملل استفاده میکند. به این دلیل هم باید سرعت اینترنت ناسا نجومی و فضایی باشد.
باید بگوییم که همه این تصورات نه درست است و نه نادرست.
برخیها میگویند سرعت اینترنت ناسا ۴۰۰ گیگابیت بر ثانیه است یا مثلا در برخی شبکههای اجتماعی نوشته شده است کاربران ناسا به اینترنت بالای ۵۰۰ گیگابیت بر ثانیه دسترسی دارند.
حقیقت این است که یکی از مراکز توسعه و تحقیق درباره نسل بعدی اینترنت و شبکههای کامپیوتری و سرعتهای انتقال اطلاعات، مراکز وابسته به ناسا در ایالات متحده هستند و هر از چند گاهی، نتایج تحقیق و گزارشی از آنها به بیرون مخابره یا در نشریات بینالملل و ژورنالها چاپ میشود. این اعداد ۴۰۰ گیگابیت بر ثانیه و ۵۰۰ گیگابیت بر ثانیه مربوط به همین تحقیقات است. عملا ما در هیچ کجای دنیا اینترنت ۴۰۰ گیگابیت بر ثانیه نداریم یا اینکه امکان ندارد یک فرد به اتصال اینترنت ۴۰۰ گیگابیت بر ثانیه دسترسی داشته باشد.
باورهای اشتباه درباره سرعت اینترنت ناسا
آخرین گزارشی که از وضعیت اینترنت ناسا در سال ۲۰۱۳ منتشر شده است؛ پهنایباند اینترنت این شرکت (دقت کنید میگوییم پهنایباند نه سرعت دانلود روی یک پیسی) را ۹۱ گیگابیت بر ثانیه اعلام کردند. این سرعت هم مربوط به دفتر اصلی ناسا در شهر واشنگتن است. اگر در گوگل هم سرچ کنید؛ اولین جستوجو سرعت اینترنت ناسا را ۹۱ گیگابیت بر ثانیه اعلام میکند.
البته، باید این را هم گفت که کلا اطلاعات ناسا محرمانه و مخفی هستند و نباید انتظار داشت اطلاعات مشخصی از پهنایباند و سرعت اینترنت یا دیتاهای دیگر از شبکه آنها به سادگی روی اینترنت منتشر شود.
میتوان انتظار داشت که در سالهای اخیر، پهنایباند اینترنت ناسا افزایش داشته و شاید چندین برابر شده است ولی باز باید دقت کرد که این سرعت و پهنایباند مربوط به کل شبکه ناسا است نه یک فرد و کامپیوتر.
ناسا بیش از ۱۷ هزار کارمند در سراسر جهان دارد و باید پهنایباند اینترنت میان همه این کارمندان و البته هزاران بخش و دستگاه متصل به اینترنت تقسیم شود. اینترنت ناسا نیز توسط یک شبکه سایه به نام ESnet تامین میشود و اینطور نیست که از شرکتی مانند ورایزون یا گوگل یا AT&T سرویس بگیرد.
قطعا سرعت اینترنت کارمندان ناسا چند صد برابر سرعت اینترنت خانگی من و شما است ولی اینطور نیست که یک فرد در ناسا، وقتی پشت کامپیوترش مینشیدند؛ با سرعت ۹۱ گیگابیت بر ثانیه یا ۴۰۰ گیگابیت بر ثانیه فیلم دانلود کند.
سریعترین اینترنتهایی که در دنیا برای دانلود داریم؛ اینترنتهای کابلی چند گیگابیت بر ثانیه در ایالات متحده هستند که عموما هم به کاربران نهایی و خانگی سرویسدهی نمیشوند و در اختیار شرکتها و سازمانهای خاص دولتی و نظامی قرار میگیرند.
اگر برای خرید مودم، اینترنت و تجهیزات شبکه سوال داشتید یا نیاز به راهنمایی و کمک دارید؛ کانال تلگرام شبکهچی به آیدی shabakehchi@ را فالو و پرسش خود را برای مدیر کانال بفرستید تا جواب دهیم.